Visbeekvallei

Ankerplaats ID:A10044

Omschrijving

De Visbeek is gelegen op grondgebied van de gemeenten Lille en Wechelderzande in de Antwerpse kempen. De ankerplaats omvat de Visbeek met haar vallei en wordt begrensd door de bewoning van Wechelderzande in het westen, de gemeentegrens met Vlimmeren in het noorden, naaldbossen in het westen en de autoweg E34 in het zuiden. Deze laatste vormt tevens een harde barrière tussen de valleigebieden van de Visbeek en de Kindernouwbeek van de Kindernouwbeek afgescheiden door de autoweg E34. Het betreft een gevarieerd complex van kleinschalige landbouwgronden, heiderestanten, naald- en loofbossen en moerassen. Op de historische kaart van Ferraris (1777) zien we dat de Visbeek op een aantal details na hetzelfde traject volgt als vandaag. De vallei vinden we terug als een hooilandenblok dat ontwaterd wordt door een dicht slotenstelsel, waarbij elke sloot wordt afgebakend door een bomenrij. Plaatselijk komen poelen en moersbossen voor. Het noordelijk deel van de vallei is smal en bestaat uit moeras en struweel. Het centrale deel en de resterende noordelijke helft van het landschap vormen een groot heidegebied. De zuidelijke helft wordt gevormd door de hooilanden, afgewisseld met enkele akkers en moerasbossen. Een halve eeuw later (Vandermaelen, 1854) is het landschap nog maar weinig veranderd. In het noordwestelijk deel van het landschap is wel een vrij grote oppervlakte naaldbos aangeplant; in het zuidoostelijk deel komen een aantal kleinere percelen naaldbos voor. Het centrale gedeelte van het landschap wordt nog steeds als heide aangeduid; de laagte die erin voorkomt, de huidige Lilse Zegge, is moeras. Op het einde van de 19de eeuw (MGI, 1895) is het landschap ingrijpender veranderd. Ter hoogte van de Bersegemheide zijn de naaldhoutaanplanten sterk uitgebreid. Het noordelijke deel van de vallei wordt hoofdzakelijk als loofhoutbos, maar specifiek hakhoutbestanden, aangeduid.Het zuidelijke deel van de vallei is grasland gebleven, met enkele beboste stukken. Smalle rechthoekige perceelsvormen en een fijnmazig afwateringsstelsel wijzen op turfontginningen. Na de eeuwwisseling (MGI 1909) vinden we ter hoogte van de Bersegemheide nog slechts enkele geïsoleerde restantjes heide tussen de dichte naaldhoutaanplanten. Het noordelijke deel van de vallei wordt in hoofdzaak aangeduid als moeras met moerasbos terwijl het zuidelijke deel een mozaïek is van moeras, heide, naaldbos, loofbos, grasland en akkerland. Het is een weerspiegeling van het kleinschalige bodemgebruik in deze vallei. Vandaag zijn de heidegedeelte op enkele relicten na volledig verdwenen en omgezet in akker- of weiland. De repelpercelering is nog duidelijk herkenbaar en de aanwezigheid van vele lijnvormige landschapselementen als bomenrijen en houtkanten benadrukken de kleinschaligheid van het gebied. Nieuw zijn de gevolgen van de recreatie in het gebied en dan met name het voorkomen van visputten en weekendverblijven; een evolutie die op termijn negatieve gevolgen kan hebben voor de waarde van het landschap en daarom een halt moet worden toegeroepen. Hoewel bijna alle biotopen in de vallei van de Visbeek door de mens werden gecreëerd of beïnvloed, vertegenwoordigt het geheel een belangrijke vegetatiekundige en floristische waarde. Deze is te danken aan de structuurdiversiteit van het gebied waarbij vooral de aanwezige landschapsecologische infrastructuur van houtkanten, bomenrijen, bermen e.d. van groot belang is voor het voorkomen van heel wat plant- en diersoorten. Dit gebied betreft bovendien 1 van de zeldzame vindplaatsen van de Adder in Vlaanderen. De Visbeek met haar vallei betreft een mooi en authentiek restant van een valleigebied met een gesloten karakter. De aaneenschakeling van verschillende biotooptypen als verruigde kruidenvegetaties, zeggenrijke hooilanden, natte en droge heide, enz. temidden van kleinschalig landbouwland, rijk aan kleine landschapselementen en aansluitend op uitgestrekt gemeentelijk bosgebied, geeft het een gevarieerd en aantrekkelijk karakter. Om het voortbestaan van dit valleigebied met al haar waarden te verzekeren, moet verdere uitbreiding of intensivering van de aanwezige (verblijfs)recreatie ten stelligste worden vermeden.

Landschapswaarden

Wetenschappelijke waarde

Hoewel bijna alle biotopen in de vallei van de Visbeek door de mens werden gecreëerd of beïnvloed, vertegenwoordigt het geheel een belangrijke vegetatiekundige en floristische waarde. Deze is te danken aan de structuurdiversiteit van het gebied waarbij vooral de aanwezige landschapsecologische infrastructuur van houtkanten, bomenrijen, bermen e.d. van groot belang is voor het voorkomen van heel wat plant- en diersoorten. Dit gebied betreft bovendien 1 van de zeldzame vindplaatsen van de Adder in Vlaanderen. De Visbeek zelf heeft nog een gezonde beekstructuur in een niet geheel ongeschonden beekvallei. Men treft er nog typische vissoorten voor ‘zuiver’ water aan.

Historische waarde

Op de historische kaart van Ferraris (1777) zien we dat de Visbeek op een aantal details na hetzelfde traject volgt als vandaag. Van de aanplanting van naaldbos zijn de eerste tekenen terug te vinden bij Vandermaelen (1854). De repelpercelering, het resultaat van turfontginningen tijdens het einde van de 19de en begin van de 20ste eeuw (cfr. MGI, 1909), is nog duidelijk herkenbaar en de aanwezigheid van vele lijnvormige landschapselementen als bomenrijen en houtkanten benadrukken het kleinschalige karakter van het vroegere gebruik van het gebied. De heidegedeelten, die eertijds een belangrijke oppervlakte innamen (cfr. Ferraris, Vandermaelen), zijn vandaag op enkele relicten na volledig verdwenen en omgezet in akker- of weiland.

Esthetische waarde

De Visbeek betreft een mooi en authentiek restant van een valleigebied met een gesloten karakter. De aaneenschakeling van verruigde kruidenvegetaties, zeggenrijke hooilanden, natte en droge heide, enz. temidden van kleinschalig landbouwland en aansluitend op uitgestrekt gemeentelijk bosgebied geeft het een gevarieerd en aantrekkelijk karakter.

Sociaal-culturele waarde

De vallei van de Visbeek deed vroeger dienst als turfwin- en schaddengebied en was zo leverancier van brandstof voor de plaatselijke bevolking.

Ruimtelijk-structurerende waarde

De ruimtelijk-structurerende waarde van dit gebied wordt met name bepaald door de kleinschaligheid en het gesloten karakter dat wordt verkregen door de afwisseling van open en gesloten structuren, aangevuld met talrijke lijnvormige landschapselementen.

Landschapselementen en opbouwende onderdelen

Geomorfologie/hydrografie

Microreliëf:
  • microreliëf
Hydrografische Elementen:
  • beek
  • vallei

Visbeek

Moerassige gronden:
  • moeras

Elementen en patronen van landgebruik

Lijnvormige elementen:
  • dreef
  • bomenrij
  • houtkant
Kunstmatige waters:
  • vijver
Topografie:
  • repelvormig
Historisch stabiel landgebruik:
  • heide
Bos:
  • naald
  • loof
  • broek
  • hooghout

Opmerkingen en knelpunten

Knelpunt is de aanwezigheid van verblijfsrecreatie die ter bescherming van de waarden van dit valleilandschap niet verder mag uitbreiden.