Hoge Netelaar - Groenenburgh¶

Omschrijving¶

Deze ankerplaats ligt tussen de Meense Weg van Ieper naar Menen, en de Komense Weg van Ieper naar Komen. Ze ligt gedeeltelijk op grondgebied van Zillebeke (gem. Ieper) en Geluveld (gem. Zonnebeke). Het landschap in de ankerplaats wordt gestructureerd door de interfluviale kam tussen het Ijzerbekken en Schelde-Leie-bekken die loopt vanaf de Westvlaamse heuvelrij (Kemmelberg en co.) via de heuvel van Wijtschate naar Hollebeke, Zonnebeke en Passendale. In de ankerplaats is deze kam noord-zuid georiënteerd en heeft hij aan beide zijden bronnen. Door de terugschrijdende beekerosie wordt deze rug aangetast en versneden tot een golvende helling met afwisselend een interfluviale rug en een valleitje. De bronnen onstaan waarschijnlijk waar een zandige laag van de formatie van Gent op een kleiige/lemige rust van de formatie van Tielt en beide dagzomen. De Bassevillebeek vormt een uitzondering omdat zij ontstaat in de formatie van Gent waarschijnljik waar een lokale kleiige laag een grondwatertafel mogelijk maakt. De beken hebben dikwijls rond hun brongebied een bos met waardevolle vochtminnende vegetatie. Voor landbouw zijn deze gronden zeer onaantrekkelijk vanwege de natte omstandigheden en de steile hellingen; vandaar bleven zij veelal onder bos. De bossen bestaan uit loof- en/of naaldbomen. Tijdens de middeleeuwen was het bosbestand in deze streek veel groter en strekte zich uit van de Vlaamse heuvels (Kemmelberg en co.) over Wijtschate tot Beselare. De oppervlakte van de huidige bossen is veel kleiner in vergelijking met het boscomplex van de 18e eeuw. Door de bossen lopen soms een paar dreven. Het omringende landbouwland bestaat voor een groot deel uit weiland langs de beken met her en der een restant van een knotbomenrij of houtkant. De rest ligt onder akkerland. Het wegenpatroon volgt het reliëf en de hydrografie; op de interfluviale kam van Ijzer en Schelde-Leie loopt een hoofdweg en dwars daarop lopen kleinere wegen buiten de valleien en veelal op een interfluviale kam tussen twee beken. Zij hebben taluds, houtkanten, bermen langs één of beide zijden met specifieke flora. De ankerplaats kent slechts weinig bebouwing die grotendeels uit landbouwbedrijven bestaat en buiten de valleien langs de wegen liggen. Tijdens WOI werd de streek grondig verwoest en de meeste gebouwen dateren van na 1920. Ook de bossen, boomgaarden, bomenrijen waren voorgoed verdwenen. Hoeve Pollepelhof dateert van na WOI en werd heropgebouwd naar het voorbeeld van het vooroorlogse gebouw. Het bestaat uit losse gebouwen in U-vorm waaronder een voormalige chicorei-ast. Vlakbij light evenwel al een nieuwe loods die afbreuk doet aan de esthetische waarde. Ook het Lindenhof heeft een voormalige ast. Het huidige kasteel Catalunya bevindt zich op de site van voormalig kasteel Beukenhorst dat tijdens WOI vernield werd. Talrijke grote en kleine kastelen met domeinen in deze streek werden tijdens WOI vernield, maar later niet heropgebouwd. Vlakbij Hill 62 ligt herberg Sanctuary wood waar vlakbij nog restanten van loopgraven te zien zijn. Hill 62 is heuvel in terrasbouw als oorlogsmonument. De Canadalaan is een dreef die recht naar deze heuvel toe loopt. In de ankerplaats liggen nog vele kleine kerkhoven die opvallen door de witte grafstenen, door de bomen op het kerkhof en door de lage gebouwtjes op hoeken van de ommuringen. De bossen accentueren het verloop van deze interfluviale kam en vallen door hun contrast met de open omgeving sterk op.

Landschapswaarden¶

Landschapselementen en opbouwende onderdelen¶