Maleveld en abdij van Male.¶

Omschrijving¶

Deze ankerplaats ligt op grondgebied van de gemeenten Brugge en Damme (klein deeltje). In het westen vormt de Maleleie (beek) de gresn , in het oosten de bebouwing rond Sijseleveld en in het zuiden de weg Brugge-Sijsele. Ze grenst in het zuiden aan de ankerplaats “Bergskens-Assebroekse Meersen-Beverhoutsveld”. Deze ankerplaats ligt op de grote dekzandrug van Verrebroek-Maldegem-Stekene-Gistel. De bodem bestaat hier uit een licht lemige zandgrond die arm is aan voedingsstoffen. In het zuiden grenst ze aan ankerplaats Rijkevelde-Loweiden. Het is een oud veltgebied dat aan de zuidelijke en noordelijke randen afgebakend werd door een bosgordel. De bossen bij de abdij St-Trudo (in zuiden) en de restbosjes in het noorden getuigen nog van deze randbossen. Rond de middeleeuwen was het een heidegebied dat als gemene graasgrond dienst deed. Later werd het een militair oefenterrein dat in de loop van de 19e eeuw als landbouwland in gebruik werd genomen. Het oorspronkelijke heidegebied werd zeer systematisch ontgonnen volgens een rechtlijnig patroon dat nog zeer gaaf en herkenbaar is. De weinige wegen langs en in het huidige landbouwland zijn kaarsrecht en staan quasi loodrecht op elkaar. De weg net ten oorden van het park bij de abdij is een kasseiweg die bijdraagt aan de esthetische waarde van het gebied. Het gebied heeft het open karakter van een veltgebied behouden na de omzetting tot cultuurland. Het rechthoekige deel dat eertijds militair oefenterrein was, ligt nu grotendeels onder akkerland met grote percelen. De noordelijke restbosjes bestaan uit gemengd bos én uit loofbos. In het zuiden behoren de bossen tot het domein van de abdij van St-Trudo. Tijdens de middeleeuwen verbleven de Graven van Vlaanderen in het slot van Male (burcht) waarvan momenteel enkel de toren of donjon nog rest. Later werd het verbouwd tot kasteel en pas midden de 20e eeuw werd het aangepast tot een abdij. Aansluitend op de abdij heeft men ten zuidwesten een neerhof en ten westen een ijskelder. Het drevenpatroon in het park is duidelijk gericht naar de abdij zelf . Het park zelf bestaat uit loof- en naaldbomen en heeft een natuurwetenschappelijke waarde aan planten en bomen. In de uiterste zuidwesthoek van de ankerplaats staat het voormalige stadhuis van de heerlijkheid van Male met daarvoor een schandpaal of pelderijn. Beiden zijn zeer goed bewaard. De Maleleie (westelijke grens) watert het gebied af. Ze wordt geaccentueerd op bepaalde plaatsen door een bomenrij. In het gebied heeft men een prachtig zicht op de skyline van Brugge waarbij verschillende historische gebouwen goed zichtbaar zijn (o.a. Belfort). In het oosten vormt een verkaveling rond het Sijseleveld de grens van de ankerplaats. Men moet erover waken dat de open ruimtes rond het Maleveld behouden blijven en gevrijwaard van bebouwing. Net ten noorden van deze verkaveling ligt een oud stort dat visueel opvalt door de omringende taluds en de opgeschoten vegetatie. Langs de zuidelijk grens (autoweg van Brugge naar Sijsele) belemmert de lintbebouwing het zicht op het park. In het noorden doorkruist een hoogspanningsleiding het landschap en doet afbreuk aan de esthetische waarde van dit open ruimte gebied.

Landschapswaarden¶

Landschapselementen en opbouwende onderdelen¶