Verstoring: Bossen verstoord met bebouwing. Heide Waasmunster : toename van de bebouwing, villawijk. Hoogstraat : bebouwing sterk toegenomen. Cuestafront wordt onderbroken door kleiuitbatingen, gelaagputten (ondergelopen klei-ontginningsputten) en kleine dorpskernen gelegen op het hoogste deel. Gedeelte van de relictzone valt in het ruilverkavelingsgebied.
Herkenbaarheid: 2
Samenhang: 3
Gaafheid: 3
Het Land van Waas werd gevormd door het ontstaan van de Vlaamse Vallei. Geomorfologische waarde van de Cuesta van het Land van Waas : helling van het cuestafront is zuidwaarts gericht. Zachte noordelijke afdaling, de cuestarug, stemt nagenoeg overeen met de afwaartse helling van de Boomse kleilaag. Populieren helpen bij de drainage van de bolle akkers. Slingerbeek : vallei gaaf in de Cuesta. Veldstraat : Cuesta van het Land van Waas gaaf en duidelijk herkenbaar in het landschap. Bronbos te Elversele gelegen op een relatief steile helling. Bos bevindt zich in de vallei van een beekje dat door de eroderende werking een hoogteverschil van 2-3 meter heeft veroorzaakt.
Bolle akkers zijn ontstaan door de ophoging om de afwatering van de ondoordringbare gronden mogelijk te maken (door ploegen van de percelen). Percelen zijn door een gracht begrensd, vroeger steeds begroeid. Hemelse Breedte : kleine percelering zoals bij Ferraris, veel perceelsrandbegroeiing aanwezig. Gebied ten oosten van Haasdonk : percelering is gaaf tov Ferraris. Nog aantal perceelsranden aanwezig. Gebied tussen Nieuwkerken-Waas, Vrasene en Sint-Gillis-Waas : nog vrij veel perceelsranden overgebleven, percelen wel groter in vergelijking met Ferraris, bolle akkers. Noorden van Belsele : bospercelen uitgebreid tov Ferraris. Percelering gewijzigd tov Ferraris. Bossen ten oosten van domein “De Ster” : complex volgens Ferraris. Gebied ten westen van Temse : wegenpatroon herkenbaar volgens Ferraris, bebouwing is wel toegenomen. Heide Waasmunster : bospercelen uitgebreid tov Ferraris : daar kleine percelen bos in een gesloten landschap, bebouwing zo goed als afwezig, wegenpatroon nog gedeeltelijk herkenbaar. Op de Vandermaelenkaart : verspreide en grotere aaneengesloten boscomplexen, bebouwing eveneens zo goed als afwezig. Op de kaart van het MGI 1/20,000 : boscomplex met verschillende versnipperde gehelen afwisselend met open landbouwlandschap, zeer weinig bebouwing aanwezig. Vallei van de Barbierbeek : Percelering volgens Ferraris. Verspreiding van de bebouwing en wegenpatroon duidelijk herkenbaar op Ferraris. Perceelsranden grotendeels verdwenen, enkel nog kleine resten aanwezig. Ten westen van Kraak : oude percelering te zien onder het huidige oppervlak. Nu is de percelering duidelijk groter.
Nagenoeg vlak landschap behalve langs de randen waar de begrenzing met de omliggende landschappen door de topografie bepaald wordt. Langs de randen (cuesta) een beperkt aantal smalle en sterk gerichte vergezichten. Intense versnippering van percelen, percelering is blokvormig, typisch kenmerk voor het Land van Waas. De percelering wordt geïntegreerd in een kwadratisch wegennet. Het landschap is opgedeeld in kleine akkers met bomenrijen, filterende doorzichtigheid. Kleine wegdorpen en losse bewoning met tendens naar verspreiding. Gebied ten westen van Temse : percelering : kleine blokkige percelen, zonder of met zeer weinig perceelsranden. Bolle akkers. Bronbos te Elversele : dichte begroeiing van het bronbosje en de half-open lijnelementen van de knotwilgen en de populieren. Meanderende Barbierbeek (Ankerplaats 36).
Maximaal behoud van het nog resterende typische coulissenlandschap in het noordelijk deel door vrijwaren van verdere versnijdingen. Gezoneerde opvang van de verdere industriële en residentiële druk.