Verstoring: Verkavelingen, industrie, waterzuiveringsinstallatie, sportterreinen en infrastructuren (o.a. N19) verstoren het bosgebied op diverse plaatsen; relictzone grenst aan enkele ruilverkavelingsgebieden.
Herkenbaarheid: 3
Samenhang: 3
Gaafheid: 3
Grote Heide: gelegen op gevarieerd duinmassief (geomorfologisch waardevol) met zeer gevarieerd fysisch milieu en hierdoor zeer gevarieerde vegetatie. Hoge Mouw - Koningsbos: vrij ongerept stuifduincomplex met grote niveauverschillen op een kleine oppervlakte; belangrijk relict van de eens zo talrijke stuifduinen langsheen de Grote en Kleine Nete. Langenberg, De Bergen en Goor Akkers: opvallende geomorfologische kenmerken, o.m. hoogteverschillen van meer dan 10 meter op amper 100 meter; weerspiegeling van een groot deel van de geologische geschiedenis van de streek, met als bijzonderheden het Kasterliaan (Tertiair), het basisgrint (grint van Hekkelenberg) en het ijzer- en fossielrijke Poederliaan;
Oorlandse Heide - Heiken: naar vallei toe herkenbare perceelsstructuur en restanten opgaande begroeiing (cf. MGI); bosgebied aansluitend op Bosbergen was bij Ferraris heide met enkele versnipperde stukjes landbouwland, bij Vandermaelen is heide al wat meer bebost en nu is wegenpatroon nog grotendeels intact en wisselen grote oppervlakten aaneengesloten bos af met open stukken akkerland (cf. MGI). Bosbergen - Snepkesbos - Witte Bergen: bij Ferraris nog heide (‘Hooge Heyde’); bij Vandermaelen wordt heide systematisch ontgonnen en bebost; wegenpatroon en bosstructuur nog relatief gaaf en herkenbaar (cf. MGI); ter hoogte van Kruisberg en Snepkeshof verstoring door verkaveling. Hoge Rielen: bij Ferraris en Vandermaelen heide (‘Rielen Heide’); eertijdse heide is nu bos met herkenbaar wegenpatroon (cf. MGI); verspreid komen paviljoenen voor. Vallei van de Broekloop: perceelsstructuur is nog herkenbaar, slechts ten dele nog gesloten door restanten perceelsrandbegroeiing en bos (cf. MGI). Klein Rees: bij Ferraris en Vandermaelen heide met een groot ‘goor’; enkel het beboste gebied is nog herkenbaar (cf. MGI); het goor is verland en in gebruik voor landbouwdoeleinden; aansluitende cultuurgronden hebben herkenbare perceelsstructuur en enkele restanten opgaande begroeiing (cf. MGI), bebouwing is hier sterk toegenomen. Terlo: herkenbare perceelsstructuur en restanten bos (cf. MGI); sterk verstoord door bebouwing. Hoge Mouw - Koningsbos: bij Ferraris heide: bij Vandermaelen eerste aanzet tot bebossing; bebost gebied heeft relatief gave structuur, slechts ten zuiden van Lichtaart verstoring door verkaveling (cf. MGI). Langenberg, De Bergen en Goor Akkers: de bodem (plaggen- en podzolbodems), de oude houtkanten en het microreliëf (vnl. holle wegen) weerspiegelen het gebruik van de gronden gedurende de laatste eeuwen: eerst vooral landbouw, nadien naaldhoutaanplantingen, tenslotte recreatie. Archeologische vondsten: neolithisch materiaal op ‘Witte Bergen’ te Lichtaart; zone met verschillende sporen van Ijzertijdbegraving in bosgebied tussen Lichtaart en Kasterlee; grafheuvels en begraving uit Brons- en Ijzertijd in Klein Goor-Rulheide en protohistorische begraving tussen Klein Rees en N19.
Mooi aaneengesloten stuk bos op de lijn Herentals-Lichtaart-Kasterlee; accentueert de rug van Lichtaart-Kasterlee. Grote Heide: uitgestrekte naaldbossen met vennetjes en heideplekjes op sterk glooiend duinencomplex (hoge belevingswaarde). Hoge Mouw - Koningsbos: deels beboste, deels open landduinencomplex met grote niveauverschillen en enkele holle wegen heeft zeer hoge belevingswaarde; vooral de aanblik op de Netevallei, nabij het Goor, is indrukwekkend. Langenberg, De Bergen en Goor Akkers: esthetische waarde voor groot deel bepaald door hoogteverschil met omgeving, vooral in zuiden is het zicht vanuit de landbouwzone op heuvelrug indrukwekkend; holle wegen kunnen als uniek voor de streek beschouwd worden.
Vrijwaren van verdere bebouwing en behoud van bos; vrijwaren van ruilverkavelingswerken.