| Ankerplaats ID: | A20057 |
|---|
Akrenbos is gelegen tussen Lessines en Bever en maakt deel uit van een groter boscomplex Bois d’Acren op het grondgebied van de provincie Henegouwen. Het ligt op de flank van een beekdal, de Arenbergbeek ligt op de grens met de Henegouwen. Het beekdal herbergt een typische bronbosflora. Ondanks het feit dat het op een helling gelegen is, komen er weinig holle wegen of taluds voor. Het zuidelijk deel wordt Bos del Gouffe genoemd. In het oostelijk deel liggen meerdere percelen gras- en akkerland. Op het einde van de 18de eeuw was het een zeer uitgestrekt boscomplex bestaande uit in het noorden het Bois d’Accrene St.Martin en in het zuiden het Bois La Ronde Haye. Ten noorden van Bever lag het Bos van Bever (Bievene Bosch). Omstreeks 1865 blijft hiervan alleen nog het noordelijke deel over, nu “Grand Bois d’Acren” genoemd. Kaalslag tussen 1900 en 1930 maakte ontginnning aantrekkelijk. Zo werd ook het volledig noordelijk deel van het Akrenbos (ca. 130 ha), op het grondgebied van Bever in landbouwgrond omgezet. Er zijn maar heel weinig bossen meer over waar het traditionele middelhoutbosbeheer nog vrij minutieus wordt opgevolgd. In een deel van het Akrenbos wordt het hakhout nog steeds gekapt en op de oude manier opgemaakt in fasseel en mutsaard. Tientallen kruiden van bossen en wastines werden medicinaal gebruikt. In de streek Vloesberg-Lessen groeide hieruit een teelt van medicinale planten die er op een beperkte oppervlakte nog steeds doorgaat. Aan de rand van het Akrenbos wordt ondermeer nog grote engelwortel gekweekt. Vanaf het ogenblik dat men de grenzen van een bepaald bos duidelijk wou onderscheiden van een aanpalend perceel, zeker wanneer men er weidend vee wenste uit te houden, waren boswallen noodzakelijk. Hiervoor werd een natte of droge gracht van variabel profiel gegraven, waarvan de aarde aan de te beschermen boszijde in een wal werd gestapeld. Waar nodig werd de boswal beplant met tuin of haag, maar ook hakhoutstoven, knotbomen als opgaande bomen kwamen voor. Knotbomen en hakhoutstoven vervulden een specifieke functie als grensbomen, vooral haagbeuk was hierbij de gebruikelijke soort. Vooral in Henegouwen komen nog haagbeukknotbomen voor in gelijkgrondse bosgrenzen of op eigendomsgrenzen in bossen. Edingenbos en Akrenbos zijn hier twee voorbeelden van.
Het Akrenbos herbergt een waardevolle flora, vooral in de beekdalen en bronzones. Het heeft ook een groot dendrologische belang, m.n. oude grensbomen (haagbeuken).
Het is een van de zeldzame bossen waar nog boswallen met grensbomen voorkomen en waar nog een traditioneel middelhoutbeheer wordt gevoerd. Het is bovendien een overblijfsel van een groot boscomplex dat in de loop van de 19de eeuw aanzienlijk is ingekrompen.
Vooral de voorjaarsbloei, maar ook de talrijke oude bomen en de hellingen langs de bosranden maken dat het is het een schoon gebied is.
Beperkte bebouwing nabij het gehucht Akrenbos en in het uiterste zuiden.