Heuvelrug tussen Herentals en Lichtaart met de Netevallei

Ankerplaats ID:A10049

Omschrijving

De ankerplaats ‘Heuvelrug Herentals-Lichtaart met Netevallei’ situeert zich in de centrale kempen of het Neteland op grondgebied van de gemeenten Herentals en Kasterlee (Lichtaart). De begrenzing van het gebied wordt gevormd door de Poederleeseweg in het westen, Watervoort, Hulzen, de spoorlijn Herentals-Turnhout en Achterlee in het noorden, de bewoning van Lichtaart, de Herentalsesteenweg en het gehucht Heide in het oosten en tot slot de Kleine Nete, Langendonk en Bleek in het zuiden. Het noordelijke deel van de ankerplaats betreft een aaneengesloten geheel van stuifzandduinen. Bij Ferraris (1777) en Vandermaelen (1854) herkennen we nog overwegend heide met vennen, daarna kwam de bebossing met naaldhout op gang. Het Zwarte Water of Zwart Ven ontstond waarschijnlijk op natuurlijke wijze door uitstuiving tussen twee duinruggen, maar de huidige structuur werd antropogeen bepaald door een afwisseling van turfwinning en beplanting tussen 1700 en 1940. De grachtenstructuur rond Het Zwarte Water is daar vandaag de getuige van. Het Lavendelven, ook een voormalige turfput, is vandaag een uiterst waardevol trilveentje. Het zuidelijke deel, met de Schoutenheide en Snepkesvijver, sluit aan bij het alluvium van de Kleine Nete en heeft een veel vlakkere structuur. Het wordt overheerst door een mooi paraboolduin en Snepkesvijver met omgeving. Snepkesvijver is reeds bij Ferraris te herkennen als ‘Schoute Vijver’ en vervulde in het verleden de functie van turfwingebied, leverde ijzererts en werd gebruikt als lijnwaadblekerij. Rechtlijnige, twee meter brede panden, gescheiden door een vaag spoor van grachten, verticaal uitlopend op een middensloot, zijn hiervan een restant. In het alluvium van de nu rechtgetrokken Kleine Nete geven oude armen ons een idee van de oorspronkelijke loop van deze rivier. De huidige structuur van het landschap als geheel, en met name het rastervormige wegenpatroon en het grachtenstelsel, is dus nog herkenbaar en gaaf in vergelijking tot het begin van de 20ste eeuw (historische kaarten MGI, 1909) en op talrijke plaatsen treft men relicten aan van de belangrijke antropogene beïnvloeding in het verleden. In de oostelijke rand (ter hoogte van de Kruisberg) van de ankerplaats bevindt zich een kruisweg van 14 staties en 7 kapellen; vermoedelijk de oudste kruisweg van België en opklimmend tot het midden van de 15de eeuw. Deze kruisweg heeft allicht in het verleden een belangrijke rol gespeeld in de geloofsbeleving van de plaatselijke bevolking. Deze ankerplaats tussen Herentals en Lichtaart heeft een belangrijke geologische waarde als schakel in de duinenketen Nijlen-Kasterlee, met een duidelijke steilrand naar de vallei van de Kleine Nete. De afwisseling van depressies en zandruggen resulteert in een gradiënt van droog naar nat en eutrofiëring door de Boterpottenloop en een kokmeeuwenkolonie geeft een gradiënt van voedselrijk naar voedselarm. Deze wisselende abiotische condities leveren een karakteristieke en gevarieerde plantengroei op. Toch dienst de eutrofiëring onder controle te worden gehouden teneinde een te verregaande voedselaanrijking van de bodem en het oppervlaktewater te vermijden.Het open water van ‘Het Zwarte Water’ en ‘Snepkesvijver’ in combinatie met het uitgestrekte bosgebied enerzijds en de weilanden langsheen de Kleine Nete anderzijds, biedt een geschikt habitat voor talrijke broed- en watervogels. Het hoger gelegen uitgestrekt en reliëfrijk bosgebied op de zandrug Kasterlee-Lichtaart en de lager gelegen Kleine Nete met weilanden in de vallei vormt een complex met een contrastrijke ruimtelijke structuur. Samen met de variatie in vegetatietypes, resulteert dit in een afwisselend en daarmee esthetisch aantrekkelijk landschap. Dat bovendien dankzij het sterke reliëf mooie zichten toelaat. De aantrekkelijkheid en toegankelijkheid van dit gebied gaat logischerwijze samen met een relatief hoge recreatiedruk die, teneinde de waarden van de ankerplaats te beschermen, bij voorkeur sterker gereglementeerd en gecontroleerd moet worden.

Landschapswaarden

Wetenschappelijke waarde

Deze ankerplaats heeft een belangrijke geologische waarde als schakel in de duinenketen tussen Nijlen en Kasterlee, met een duidelijke steilrand naar de vallei van de Kleine Nete. De afwisseling van depressies en zandruggen resulteert in een gradiënt van droog naar nat en eutrofiëring door de Boterpottenloop en een kokmeeuwenkolonie geeft een gradiënt van voedselrijk naar voedselarm. Deze wisselende abiotische condities leveren een karakteristieke en gevarieerde plantengroei op. Het open water van ‘Het Zwarte Water’ en ‘Snepkesvijver’ in combinatie met het uitgestrekte bosgebied enerzijds en de weilanden langsheen de Kleine Nete anderzijds, biedt een geschikt habitat voor talrijke broed- en watervogels.

Historische waarde

De huidige structuur van dit landschap en met name het rastervormige wegenpatroon is nog herkenbaar en gaaf in vergelijking tot het begin van de 20ste eeuw (historische kaarten MGI, 1909). Het Zwarte Water, Snepkesvijver en het Lavendelven zijn restanten van vroegere turfwinningen en weerspiegelen samen met de naaldbebossing de antropogene invloed op dit landschap. In de oostelijke rand van de ankerplaats (ter hoogte van de Kruisberg) bevindt zich een kruisweg van 14 staties en 7 kapellen; vermoedelijk de oudste kruisweg van België en opklimmend tot het midden van de 15de eeuw.

Esthetische waarde

Dankzij de grote reliëfverschillen en de variatie in vegetatietypes, hebben we hier te maken met een afwisselend en daarmee esthetisch aantrekkelijk landschap. Het noordelijke deel, een gaaf en groot bosgebied op een uitgesproken reliëf, biedt mooie zichten op ‘Snepkensvijver’ en de vallei van de Kleine Nete.

Sociaal-culturele waarde

De kruisweg nabij de Kruisberg is vermoedelijk de oudste in België en heeft allicht in het verleden een belangrijke rol gespeeld in de geloofsbeleving van de plaatselijke bevolking. Delen van deze ankerplaats vervulden in de 18de en 19de eeuw de functie van turfwingebied.

Ruimtelijk-structurerende waarde

Deze ankerplaats betreft enerzijds een hoger gelegen uitgestrekt en reliëfrijk bosgebied op de zandrug Kasterlee-Lichtaart, en anderzijds de lager gelegen Kleine Nete met weilanden in de vallei. Deze combinatie resulteert in een contrastrijke ruimtelijke structuur. De heuvelrug is een schakel uit de duinenketen Nijlen-Kasterlee en vormt de natuurlijke grens tussen de vallei van de Kleine Nete en de valleien van de waterlopen die uitmonden in de Aa.

Landschapselementen en opbouwende onderdelen

Geomorfologie/hydrografie

Microreliëf:
  • microreliëf
  • talud
Macroreliëf:
  • macroreliëf
  • landduin
  • steilrand

stuifzandduinen

Hydrografische Elementen:
  • waterloop
  • rivier
  • vallei
  • oude rivierarm

Kleine Nete, Boterpottenloop, Langendonkloop, Kneutersloop

Moerassige gronden:
  • veen
  • rietland
  • ven

Zwart Water, Lavendelven

Elementen van bouwkundig erfgoed, nederzettingen en archeologie

Kerkelijk erfgoed:
  • kapel

kruisweg van 14 staties en 7 kapellen

Andere:

Elementen van transport en infrastructuur

Waterbouwkundige infrastructuur:
  • grachtenstelsel

Elementen en patronen van landgebruik

Puntvormige elementen:
  • bomengroep
Lijnvormige elementen:
  • bomenrij
  • houtkant
Kunstmatige waters:
  • turfput
  • vijver

Snepkesvijver

Topografie:
  • opstrekkend
Historisch stabiel landgebruik:
  • heide
Bos:
  • naald
  • loof
  • broek
  • struweel

Opmerkingen en knelpunten

Een te vermelden knelpunt is de toenemende recreatiedruk die de rust verstoort en de geomorfologie en vegetatie in het gebied aantast. De eutrofiëring van de Boterpottenloop en de kokmeeuwenkolonie levert door het creëren van een voedselgradiënt in de bodem een positief effect, maar dient anderzijds toch onder controle te worden gehouden om een te verregaande eutrofiëring te voorkomen. De structuur en verschijningsvorm van de zandwegen is nog intact en moet dan ook worden behouden.